ارمیاء چون خصوصیات پست بخت النصر را از پروردگار شنید از خداوند خواست آن شخص را به او نشان دهد. تا برای خود و خانواده اش از او امان نامه ای بگیرد. ارمای پیامبر با کمک پروردگار خویش بر جایگاه آن شخص مطلع شد. و به سراغ کاروانسرایی رفت. در میان انبوه زباله ها و بیغوله ها، پسرکی را دید که تکه های خشک نان را با شیر خوک می خورد.
ارمیاء نام او را پرسید، پسرک پاسخ داد؛ من بخت نصر هستم.
بخت نصر همان کسی بود که بعدها بر پادشاه بابل چیره گشت. او از بازماندگان سپاه نمرود بود. او یک زنازاده بود که بیت المقدس را بعدها به ویرانی کشید و غیره... .
ارمیاء با دیدن او گفت؛ خداوند به من خبر داده است که تو در آینده ای نزدیک بر قوم بنی اسرائیل چیره خواهی گشت، اینک امان نامه ای به من بده که من و خانواده ام، موقع حمله تو از اسارت و قتل، در امان باشیم، بخت نصر نیز امان نامه ای به او داد.
بخت نصر مدتی را از راه هیزم فروشی به امرار معاش پرداخت تا آنکه رفته رفته لشگری عظیم برای خود فراهم کرد. تا بیت المقدس را تصرف کند. در سرزمین بیت المقدس دوبار فسادی بزرگ اتفاق افتاد.
«و در کتاب آسمانی شان به فرزندان اسرائیل خبر دادیدم که؛ قطعا دوبار در زمین فساد خواهیم کرد و قطعا به سرکشی بسیار بزرگی برخواهید خواست. پس آنگاه که وعده تحقق نخستین آن دو فرا رسد، بندگانی از خود را که سخت نیرومند هستند بر شما می گماریم تا میان خانه هایتان برای قتل و غارت شما به جستجو درآیند و این تهدید تحقق یافتنی است.»(1)